Haka-gebouw, Rotterdam
Het Haka-gebouw is, net als de Van Nelle-fabriek, een toonaangevend voorbeeld van het Nieuwe Bouwen. Het is het eerste gebouw in Nederland waarbij het betonskelet en de buitenmuren door middel van een betonpomp zijn gestort.
Gesitueerd op de kop van de Lekhaven heeft het tot 1973 dienst gedaan als hoofdkantoor van de Coöperatieve Groothandelsvereniging de Handelskamer (Haka). Behalve kantoren huisvestte het gebouw ook opslag- en productieruimte, werkplaatsen, een graansilo en een garagegebouw.
De uitdaging van dit project is het creëren van een aantrekkelijk en duurzaam gebouw, dat een impuls geeft aan de transformatie van het havengebied. Tegelijkertijd dienen de karakteristieke eigenschappen van dit Rijksmonument zoveel mogelijk intact worden gelaten. Met als belangrijkste gebruiker de Rotterdam Climate Campus (RCC) moet het Haka-gebouw een 'Living Lab' worden, een interactieve broedplaats van bedrijven die elkaar versterken op het gebied van water en energie.
Net als vroeger moet het Haka-gebouw onderdak bieden aan een veelheid van gebruiksmogelijkheden en ook in de toekomst aanpasbaar zijn aan de behoeften van wisselende gebouwgebruikers. Doepel Strijkers Architects verwerkte materialen afkomstig uit sloopwerkzaamheden in de omgeving in functionele onderdelen van het interieur.
Uitgangspunt
Uitgangspunt is het minimaliseren van afval in het bouwproces, het uitvoeren van zo weinig mogelijk technische bewerkingen, het streven naar een eenvoudige demontage en een uitvoeringstraject met sociale component. SGS Search Ingenieursbureau onderzocht aan welke voorwaarden het duurzaamheidsconcept van het gebouw moet voldoen, toetste het installatietechnische energieconcept en droeg alternatieve ideeën aan.
Al met al moet het Haka-gebouw uitgroeien tot een 'icoon van duurzaamheid'. De doelstelling, een EPC van 0,4, moet worden bereikt door WKO, een klimaatgevel en een glazen scherm dat gaat functioneren als isolatiespouw.
Het idee is geopperd om elektra, warmte, koude en data (voor eventuele inpassing van een datacenter) als een soort levensader door het gebouw heen aan te leggen en te streven naar toepassing van Phase Change Materials (PCM's) op de lamellen of in de klimaatvloer, die bij grote warmte als warmtebuffer werken.
Opdrachtgever: Babylon Den-Haag BV; een jointr venture van SNS Property Finance/Fortress
Architect: Meyer en Van Schooten Architecten
Aannemer: Boele van Eersteren, Ballast Nedam
Oorspronkelijke architect: Architectenbureau Luca & Niemeijer, 1978
