25 jaar asbestverbod: Rol van DTA'er steeds belangrijker
Het asbestverbod is in Nederland alweer ruim 25 jaar van kracht. In de loop der jaren is er veel veranderd; op het gebied van wet- en regelgeving, maar ook wat betreft de functie van een DTA’er. De Dolmans-collega’s Peter Snaphaan en Marcel Haaksman werken al die tijd in de asbestbranche en bespreken de belangrijkste veranderingen.
Dolmans Milieutechniek is de grootste calamiteitendienstverlener van Nederland. Dagelijks werken in totaal 2500 mensen vanuit 22 verschillende vestigingen gericht op water-, brand- en stormschade. Daarnaast richt de vestiging Zaltbommel zich volledig op asbest. Hier werken dagelijks zo’n 40 mensen, waaronder 12 DTA’ers.
Veel minder paniek
Peter Snaphaan, inmiddels doorgegroeid tot Projectmanager, behaalde zijn DTA-certificaat in 1997. 12 jaar later volgde het certificaat Asbestdeskundige: ‘In de markt is zoveel veranderd, met name wat betreft de omgang met asbest. Vroeger was er veel meer paniek, bij het vermoeden van asbest bij een brand werden we meteen met alle toeters en bellen opgetrommeld. Zelfs nog voordat de inventarisatie plaatsvond. Nu gaat het zoveel relaxter, eerst wordt er een asbestinventarisatierapport en een plan van aanpak opgesteld. We worden nog maar enkele malen per jaar bij nacht en ontij voor een brand opgeroepen.’
Niet meer de ruige jongens
‘Ook zijn er nu veel meer bedrijven met asbest bezig’, vervolgt hij. ‘Toentertijd leefde het veel minder. De wetgeving is flink veranderd, de omgang is strenger en er is meer toezicht. DTA’ers zijn niet meer de ruige jongens met lang haar en tatoeages, maar intelligente jongens die veel kennis bezitten, de boel volledig aansturen en ook nog op beleidsniveau met toezichthouders kunnen communiceren.’
Iedere keuze motiveren
Die verandering beaamt Marcel Haaksman, Operationeel Manager: ‘Vroeger waren het praktisch ingestelde slopers met spierballen. Nu moeten ze zich ook nog met een enorme papierwinkel bezighouden; iedere keuze motiveren en ieder detail opschrijven. Deze administratie kost enorm veel tijd. Om een schroefje uit de muur te halen heb je al een heel reglement, de ruimte voor interpretatie en eigen keuzes is verdwenen.’
Weten wat er speelt
Zelf behaalde Marcel zijn DTA-certificaat in 1998: ‘Ik heb de papieren nog steeds. Iedere drie jaar ga ik weer aan de bak om mijn certificaat te verlengen, zo blijf ik zo goed mogelijk op de hoogte en weet ik wat er speelt. Wat mij betreft zijn de veranderingen van de afgelopen 25 jaar wel een beetje doorgeslagen. Tuurlijk, ontwikkeling is goed, vroeger ging het echt niet altijd zoals het moest. Maar nu gaat het heel ver, er is geen ruimte meer voor een praktische invulling ter plekke. Een gulden middenweg is beter denk ik.’
DTA’er steeds belangrijker
Peter vult aan dat de rol van de DTA’er dan ook steeds belangrijker geworden is: ‘Je moet die jongens echt niet onderschatten. We vragen veel van ze. Hoe goed wij ook alles voorbereiden, zij moeten ter plekke alles organiseren, iedereen aansturen en communiceren op verschillende niveaus. En ook bij fouten op locatie moeten zij hun verantwoordelijkheid nemen.’
Blik op de toekomst
Hoe de toekomst er precies uitziet is voor beide mannen onduidelijk. Marcel: ‘De wetgeving blijft zich ontwikkelingen, dat hoort ook zo. Momenteel is er veel discussie in de markt. Ik hoop dat dit resulteert in meer ruimte om risicogericht te werken en dat er meer innovaties ingevoerd worden om het werk makkelijker en beter te maken. We worden al jaren verrast door veranderingen in wetgeving én werkwijze, dat zal ook blijven gebeuren. Het is aan ons om daar flexibel in mee te gaan.’
Wat kunnen we voor u doen?
Ontvang vrijblijvend informatie over onze diensten
Vraag nu informatie aan